De vinger

Vrijdag 11 augustus, na aankomst in Bastia met de veerboot zijn we de vinger van Corsica gaan verkennen.Vanaf Bastia langs de oostkust van Cap Corse was het in het begin een behoorlijke drukte op de weg met erg veel verkeer en dus veel uitlaatgassen. Even hadden we het gevoel van een enorme afbreuk aan het zo geweldig mooie eiland, want vanaf het eerste moment word je gepakt door de verbluffende schoonheid van Corsica. Gelukkig werd het na een tiental kilometers rustiger en hadden we de drukke plaatsjes achter ons gelaten. De weg biedt een prachtig uitzicht op de rotsige kustlijn en het kristalheldere water en met enige regelmaat doemt er een Genuese toren op. Bij het plaatsje Santa Severa slaan we linksaf om de Cap van oost naar west te doorkruizen. Vrijwel onmiddelijk vernemen we de stijgende lijn van de weg, ja.....dit wordt weer klimmen.
We stoppen tussen de olijfbomen om een broodje te eten, een mooi plekje met een klein stroompje. Dan gaat het verder en het blijft maar omhoog gaan, Corsica is niet bepaald een polderlandschap!!! En jawel, weer een pas. Deze keer gaan we de Col Santa Lucie over. Boven bij een oud niet meer in gebruik zijnde kerkje hebben we een geweldig uitzicht over de westkust en de Middellandse Zee. Paul zag door zijn kijkertje een arend die boven de pas rondzweefde. Vanaf hier gaat de snelle afdaling naar Pino, vanwaar we linksaf via de westkust naar het zuiden fietsen. Het blijft klimmen en dalen tot aan Marine de Farinole waar we stoppen bij camping Stella.